صادرات مواد شیمیایی صنایع رنگ و رزین

از رنگ‌ها برای تزئین، محافظت و افزایش عمر مواد طبیعی و مصنوعی استفاده می شود؛ درواقع، رنگ به عنوان یک مانع در برابر شرایط محیطی عمل می‌کند. به طور کلی می‌توان رنگ‌ها را  به انواع رنگ‌های تزئینی و  پوشش‌های صنعتی طبقه‌بندی کرد. از رنگ‌های تزئینی برای تزئین و محافظت از ساختمان‌ها و … استفاده می‌شود؛ این در حالیست که پوشش‌های صنعتی در کارخانه‌ها به عنوان یک لایه بر روی کالاهای تولیدی مانند اتومبیل مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رنگ‌ها بر اساس کاربردی که دارند(پرایمر، روکش ویژه و …) فرموله می‌شوند. در پروسه تولید رنگ، رنگدانه‌ها به ذرات ریزی تجزیه می‌شوند و سپس توسط بایندر(رزین) کوت می‌شوند. در مرحله بعد، حلال به این ترکیب اضافه می‌شود تا محلول قوام لازم را به دست بیاورد. سپس به این ترکیبات افزودنی‌های لازم اضافه شده و در مخزن‌های بزرگ کاملا مخلوط می‌شوند تا محصول نهایی حاصل شود.

 رنگ‌ها از چه ترکیباتی تشکیل شده‌اند؟ 

رنگ‌ها از یک ماده رنگی(رنگدانه) و چندین افزودنی همچون بایندر، تینر، عامل دیسپرس‌کننده، نگهدارنده و … تشکیل شده‌اند. از رنگ‌ها برای ایجاد پوشش‌های محافظ یا تزئینی بر روی سطح اجسام مختلف استفاده می‌شود. اجزای اصلی تشکیل‌دهنده رنگ‌ها عبارتند از:

بایندرها و مواد تشکیل‌دهنده فیلم 

این ترکیبات در انواع رنگ‌، لاک‌ و امولسیون‌ها یافت می‌شوند. بایندرها در واقع یک پوشش نازک روی سطح ایجاد می‌کنند و طوری طراحی شده‌اند که ویژگی‌هایی همچون چسبندگی، براقیت، دوام، مقاوت در برابر شرایط آب و هوایی و استحکام را به رنگ بدهند. رزین‌های طبیعی و مصنوعی همچون پلی‌یورتان‌ها، پلی‌استرها، وینیل استات اتیلن(VAE)، سیلان‌ها، رزین‎‌های اپوکسی و … به عنوان بایندر در رنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تینرها

از تینرها برای حل کردن پلیمر و کاهش ویسکوزیته بایندر استفاده می‌شود. مشخصه اصلی تینرها فراریت بالا می‌باشد که به موجب همین ویژگی به هنگام خشک شدن، به‌راحتی تبخیر می‌شوند. آنها همچنین می‌توانند بر پایداری رنگ هم تاثیر داشته باشند. رقیق‌کننده اصلی رنگ‌های آبی، آب است. رنگ‌های روغنی(که به عنوان حلال شناخته می‌شوند) معمولا شامل ترکیباتی از حلال‌های آلی مختلف همچون ترکیبات آروماتیک(تولوئن یا دیگر مشتقات زایلن)، الکل‌ها یا کتون‌ها هستند. دی‌کلروپروپان یک حلال موثر برای رزین‌ها، گریس‌ها و چربی‌هاست که از آن برای تولید رنگ، لاک و جوهرهای چاپ استفاده می‌شود.

رنگدانه‌ها

از رنگدانه‌ها برای دادن رنگ مناسب به رنگ استفاده می‌شود. رنگدانه‌ها به لحاظ ظاهری شبیه جامدات دانه‌ای هستند و میتوان آنها را به انواع طبیعی و مصنوعی تقسیم‌بندی کرد. از مهم‌ترین رنگدانه‌های طبیعی می‌توان به سیلیس، کلسیم کربنات و تالک اشاره کرد. از میان رنگدانه‌های مصنوعی هم می‌توان سولفات باریم(بلانک فیکس) و کلسیم کربنات رسوبی را نام برد. پرکننده‌ها نوع خاصی از رنگدانه‌ها می‌باشند. آنها نوعی جامد دانه‌ای‌شکل هستند که به منظور افزایش حجم رنگ، تقویت ساختار آن و یا کاهش هزینه تولید رنگ به کار برده می‌شوند. برخی از پرکننده‌های رایج در صنعت رنگ عبارتند از تالک، آهک و باریت.

افزودنی‌های اصلاح‌کننده

از افزودنی‌ها به مقدار کم و به منظور تغییر خواص رنگ‌ها استفاده می‌شود. این ترکیبات کشش سطحی را تغییر می‌دهند، پایداری رنگدانه را بهبود می‌بخشند و از یخ‌زدگی جلوگیری می‌کنند.

گروه مهمی از این افزودنی‌ها برای صنعت رنگ، امولسیفایرها می‌باشند. این ترکیبات به ایجاد یک امولسیون دائمی و یکنواخت کمک می‌کنند و بدین‌ترتیب موجب استفاده آسان‌تر رنگ خواهند شد. پلی اکسی اتیلن گلیکول‌ها به دلیل ساختار خود دارای خاصیت نرم کنندگی بسیار خوب، ویسکوزیته و نقطه انجماد پایین و همچنین حلالیت بسیار خوبی در محیط‌های آبی هستند. محصولاتی که از این ترکیبات در فرمول ساختشان استفاده می‌شود، قابل استفاده در صنعت رنگ می‌باشند.